جزوه طرح و محاسبه سازه های بتنی II
طرح و محاسبه سازه های بتنی II
روش های طراحی سازههای بتن آرمه
به طور کلی هدف از طراحی یک سازه، تامین ایمنی در مقابل فروریختگی و تضمین
عملکرد مناسب در زمان بهره برداری است. چنانچه مقاومت واقعی یک سازه بطور
دقیق قابل پیش بینی بود و در صورتی که بارهای وارد بر سازه و اثرات داخلی
آنها نیز با همان دقت قابل تعیین بودند، تامین ایمنی تنها با ایجاد ظرفیت
باربری به میزان جزئی بیش از مقدار بارهای وارده ممکن می گشت. لیکن عوامل
نامشخص و خطاهای احتمالی متعددی در آنالیز، طراحی و ساخت سازهها وجود
دارند که یک حاشیه ایمنی را در طراحی سازهها طلب میکنند. مهمترین ریشهها
و منابع این خطاها عبارتند از:
ادامه مطلب :
الف: بارهایی که در عمل به سازه وارد میشوند و همچنین توزیع واقعی آنها
ممکن است با آنچه در بارگذاری سازه فرض شده است متفاوت باشند.
ب: رفتار واقعی سازه ممکن است با رفتار تئوریک سازه، که بر اساس آن نیروهای داخلی اعضا محاسبه میشوند، تفاوت داشته باشد.
ج: مقاومت واقعی مصالح به کار رفته در ساخت سازه ممکن است متفاوت از مقادیر فرض شده در محاسبات باشد.
د: ابعاد قطعات و محل واقعی میلگرد ها ممکن است دقیقا مطابق آنچه طراح در محاسبات خود فرض کرده نباشد.
بنابراین، انتخاب یک حاشیه ایمنی مناسب امر بسیار دشواری است که نحوه منظور
نمودن آن، به صورت یکی از مشخصههای اساسی روش های طراحی در آمده است. به
طور کلی طراحی سازههای بتن آرمه به سه روش زیر صورت میگیرد:
۱: تنش مجاز
۲: مقاومت نهایی
۳: روش طراحی بر مبنای حالات حدی